O tym, że w projektowaniu jak w życiu – niewiele jest sztywnych zasad.

Dlaczego na początku tego cyklu zastrzegłam, że wygłaszam tu własne spostrzeżenia? Przecież jak każda dziedzina, również projektowanie wnętrz, bazuje na wielu prawach i zasadach. Po latach projektowania i pracy na budowach muszę jednak powiedzieć, że niewiele z nich jest sztywnych. Opowiem o jednym przykładzie – może niezbyt miłym, ale na pewno pouczającym.

Otóż pewnego dnia znajoma, która zapisała się na kurs projektowania wnętrz prowadzony przez prywatną firmę po kolejnych zajęciach zakłopotana powiedziała mi, że rysunek ze starej strony INNA-Manufaktura Wnętrz został wyświetlony na wykładzie jako przykład KARYGODNEGO BŁĘDU PROJEKTOWEGO!!!

Odszukałam rysunek i pomyślałam, że czasem chyba trochę zazdroszczę ludziom, którzy autorytatywnie wygłaszają opinie. Mnie w życiu tak projektowym, jaki codziennym, zwykle towarzyszy chmara wątpliwości.

Wykład dotyczył zasad układania klepek parkietowych i desek podłogowych. Główne pytanie brzmiało: jak układać deski podłogowe,  równolegle do kierunku padania światła, czy prostopadle?

I tu – jako przykład niewłaściwego układu – pokazano nasz rysunek:

Czy zasady układania desek są oczywiste?

Otóż „podręcznikowa” zasada jest następująca: deski układa się tak, by światło wpadające przez okno ślizgało się równolegle do ich krawędzi. W INNA-Manufaktura Wnętrz podpisujemy się pod tą zasadą wszystkimi naszymi rękami 🙂 Ma ona zresztą – jak większość zasad – racjonalne uzasadnienie. Deska, zwłaszcza z litego drewna ma prawo pracować. Innymi słowy w niektórych porach roku, w związku ze zmieniającą się wilgotnością, krawędzie deski mogą się minimalnie unosić. Jeśli deska ułożona jest zgodnie z kierunkiem wpadania światła, owo podniesienie się krawędzi jest zwykle niezauważalne. Jeśli deskę położy się prostopadle do kierunku wpadającego światła (czyli równolegle do szyby) to światło podkreśli uniesione krawędzie. Taka jest prawda.

Projekt podłogi przy oknach na dwóch prostopadłych do siebie ścianach

Jak jednak zaprojektować podłogę, gdy w pokoju okna są na dwóch, prostopadłych do siebie ścianach?

Albo co zrobić, gdy deska ma zostać położona i w salonie, w którym okna są na jednej ścianie, i dalej w holu, w którym okna są na prostopadłej ścianie? I to jest właśnie przypadek pokazany na naszym rysunku. W takim momencie okazuje się, że znajomość zasady nie wystarczy.

Od razu zwrócę uwagę na jeszcze jedną, oczywistą prawdę: wąski korytarz można optycznie poszerzyć, jeśli na podłodze deski ułoży się w poprzek. I w tym momencie może się pojawić konieczność rozstrzygnięcia: czy nie należy złamać pierwszej zasady, by być w zgodzie z drugą? Nie ma na to oczywistej odpowiedzi potrzebna jest rozmowa. W INNA zawsze opowiadamy Klientom o możliwych wariantach, a następnie wspólnie ważymy „za i przeciw”.

W mieszkaniu pokazanym na rysunku wspólna decyzja zapadła taka, jaką widzicie na pierwszym rysunku. Czy się z nią zgadzacie? Może tak, może nie. Architekt wnętrz również nie wie wszystkiego. Ale w chwili, gdy decyzję podjąć niełatwo pomagamy podjąć świadomie tę najwłaściwszą, najbezpieczniejszą, albo czasem „najmniej niebezpieczną” 🙂 dla danego Użytkownika i w konkretnej sytuacji.

No to na koniec zagadka 🙂 : który układ uznalibyście za bardziej właściwy w poniższym mieszkaniu?